आता अंत कशास पाहसि

आता अंत कशास पाहसि ! अता आभाळलें अंतरीं;
विश्वाची घटना मला न उमगे; मानव्यता दुर्बळ.
केलें पाप असेल जे कधिं तरी मी जन्मजन्मांतरी,
प्रायश्चित्त तदर्थ ना म्हणुनि गा, पाठीवरी हे वळ ?
न्यायाच्या निज मंदिरांत बसुनी साक्षीपुराव्याविना,
किंवा काय गुन्हा असेल घडला सांगितल्यावाचुन,
न्यायाधीश असेल मानव तरी शिक्षा सुनावीत ना;
देवाची परि न्यायरीति असलें पाळील का बंधन !
होवो तृप्त - तथास्तु! -निर्घुण प्रभो ही न्यायतृष्णा तुझी;
फासाला चढल्यावरी नच दया याची, जरी पामर;
भूतां अप्रतिकारिता भ्रमविते यंत्रापरी शक्ति जी,
तीतें एक सहिष्णुता अचल अन् निःशब्द हें उत्तर.

किंवा हार्दिक बेइमान ठरतो नित्यांतला सत्क्रम,
तेथे प्रेमच एकनिष्ठ घडले अक्षम्य दुर्वर्तन !