कोणी नको अन् कांही नको, देवता तू एकली

कोणी नको अन् कांही नको, देवता तू एकली !
हृदय जीतें अर्पिल हे होउनी बद्धांजली !
वाटभर गे हा फुपाटा; पाय जाती पोळुनी;
सौंदर्य तूझें - सावली ही ! सार्थ झाली चालणी.

आग पोटीं भावनेची ! 'घाल तुकडा भाकरी',
-हीहि परिगे, याचना ना आज तूझ्या मंदिरीं.
मन्मनाच्या माळरानी भावना-झुडुपें जिथे
तग न धरिती, प्रेम-तरुगे, फोफावणें कैचा तिथे !
जीविताचे ऊन विश्वी जोंवरी हें तापतें,
फक्त तूझ्या दर्शनाची ही पिपासा लागते.

सौंदर्य-देवी सुहास तूं ! मी फक्त आतुर दर्शना;
मेल्यावरी तर हीहि गे, उरणार नाही तहान ना !