शिशिरर्तुच्या पुनरागमें,
एकेक पान गळावया
कां लागतां मज येतसे
न कळे उगाच रडावया.
पानांत जीं निजलीं इथे
इवलीं सुकोमल पाखरें,
जातील सांग अता कुठे ?
निष्पर्ण झाडिंत कांपरें !
फुलली असेल तुझ्या परी,
बागेंतली बकुलावली;
वाळूत निर्झर - बासरी;
किति गोड ऊब महीतलीं !
येतील हीं उडुनी तिथे,
इवलीं सुकोमल पाखरें,
पानांत जीं निजलीं इथे.
निष्पर्ण झाडिंत कांपरें !
पुसतों सुहास, स्मरूनिया
तुज आसवें, जरि लागलें
एकेक पान गळावया
शिशिरर्तुच्या पुनरागमें.